05.10.2012, Piątek

Nie możemy się doczekać decyzji z departamentu do spraw turystyki odnośnie naszych samochodów. Wyruszamy więc do siedziby, która mieści się w centrum ekspozycyjnym Gujany. Kobieta, z którą cztery dni temu ustaliliśmy sprawy zaczyna bredzić od nowa o procedurach importu samochodów, emisji spalin, rocznikach, które mogą być zarejestrowane w Gujanie. Naszego pisma nie mogła przekazać nikomu, bo nikogo odpowiedniego w ciągu ostatnich dni w departamencie nie było. Jeszcze na trzy miesiące przed przyjazdem wysłaliśmy jej serię emaili. Na żaden nie odpowiedziała. Upewniamy się, że nasz przypadek jest pierwszy, a ludzie z którymi rozmawiamy są zupełnie niekompetentni. Nie rozumieją, co się dzieje i jakie są ich powinności. Nikt nie chce być za nic odpowiedzialny. Jakież to swojskie. Obiecują nam kontakt na poniedziałek, ale to nie koniec historii na dziś. Usiłujemy z posterunku policji odebrać jednostronicowy dokument potwierdzający zgłoszenie zaginięcia paszportu. Nikt nie może go wydać, bo każdy się boi, że jest to niezgodne z procedurą. Jaką? Cholera! W końcu urzędniczka z policji udaje się do konsulatu Danii(???), aby upewnić się kto, komu może wydać jakie zaświadczenie. Horror. Kiedy dostajemy wreszcie papier prosimy o wysłanie kopii mailem -nie można(!), - bo na wysłanie emaila „za granicę” potrzebne jest specjalne pozwolenie. Ogarnia nas śmiech i czarna rozpacz. Nie zdążymy skompletować dokumentów dla Caracas w tym tygodniu. W niedziele w Wenezueli odbędą się wybory, czego efekt może być różny. Już dziś wiemy na pewno, że ambasada w poniedziałek będzie nieczynna. Na horyzoncie rysuje się kolejny tydzień w Georgetown. Zatem... czas na frytki z bananów!